نمی دانم این افراد بر اساس كدام معیار و مقایسه و بر اساس كدام سنجش و آمار و استدلال به این نتیجه رسیده اند . احتمالا اینها نمی دانند كه ایران بالاترین مصرف سرانه دارو را در دنیا دارد كه طبعا بالاترین سرانه مراجعات درمانی را هم بایستی داشته باشد و قطعا بالاترین سرانه بیماری و یا احساس و فكر بیماری را هم به تبع آن .

بطور قطع اگر هزینه های درمان در ایران بالا بود تا به این حد مراجعات درمانی و مصرف دارو رایج نبود . عدم رعایت بهداشت ، تغذیه نادرست ، عدم تحرك و ورزش كم مهمترین دلایل بروز اغلب بیماریهای عارض شده هستند كه هر سه عامل ذكر شده در كنترل و بدست خود فرد است . حال اگر شخصی بدلیل رعایت نكردن عوامل پیشگیری كننده از بیماری ، دچار عارضه ای گردید براستی چه كسی بایستی تاوان اقتصادی این قدر سلامت نشناسی را پرداخت كند ، دولت ، پزشك یا خود فرد .

همانطور كه جریمه عدم رعایت قوانین رانندگی ، قوانین حقوقی ساخت و ساز و بطور كلی عدم رعایت قانون را خود شخص خاطی پرداخت می كند پس چگونه است كه در مورد بیماریها ( البته بیماریهای كه در اثر عدم رعایت اصول پیشگیری و بهداشتی عارض شده اند ) انتظار چیز دیگر یست .

انتظار عمومی بر این است كه بایستی درمان فراگیر ، كامل و ارزان باشد . بدون شك دو مورد اول یعنی فراگیر و كامل بودن انتظاری كاملا بجا خلق است اشتباه بزرگی است كه مانع گسترش فرهنگ بهداشت و پیشگیری خواهد و وظیفه دولت و جامعه پزشكی است و لیكن در مورد ارزان بودن آن براستی حق با كیست ؟

در یك مقایسه ساده تعرفه های درمانی در بین همین كشورهای مثل خودمان یعنی كشورهای در حال توسعه و متوسط در آمد مردم این كشورها به راحتی می توان دریافت كه تعرفه های پزشكی در ایران خیلی پایین است ؛ دیگر چه برسد به كشورهای توسعه یافته غربی .
بطور مثال هزینه درمان بواسیر با لیزر بیشتر از درمان با جراحی نمی باشد و این را میتوان در صورتحسابهای بیمارستانی بخوبی مشاهده كرد كه آیتم های متعدد دارد و هزینه ایتم ها تركیبی از بیمه و ازاد میباشد و در نهایت علیرغم مبلغ قابل توجهی كه بیمه ها به بیمارستان می پردازند خود بیمار هم مبالغ زیادی جهت ما به تفاوت بیمه و آزاد میپردازد. بنابراین انتخاب نوع درمان در میزان هزینه آن تاثیر مستقیم دارد.
منبع: هزینه درمان بواسیر با لیزر